Ο ναός της Αγίας Θέκλας βρίσκεται περίπου 150 μέτρα από τη διασταύρωση του Σταυρού, στη βόρεια πλευρά της Λεωφ. Μεσογείων.

Ήταν μετόχι της μονής του Αγίου Ιωάννου του Κυνηγού και σύμφωνα με τον Αναστάσιο Ορλάνδο είναι κτίσμα του 16ου αιώνα. Στον χάρτη της Αττικής (Karten von Attika – KvA) των Curtius – Kaupert του 1881 αναφέρεται ως “ερείπια παρεκκλησίου”.

Έχει μορφή μονόκλιτης ξυλόστεγης  Βασιλικής.

Το 2001 κατά την κατασκευή του ανισόπεδου κόμβου του Σταυρού και την διαπλάτυνση της Λεωφ. Μεσογείων απαιτήθηκε η μετακίνηση του ναού κατά 11,5 μ. Κατά την αρχαιολογική έρευνα που πραγματοποιήθηκε προέκυψε ότι ο ναός είναι κτισμένος πάνω σε παλαιότερο ναό του τέλους του 12ου με αρχή του 13ου αιώνα. Ο αρχικός ναός ήταν τετρακιόνιος σταυροειδής εγγεγραμμένος. Στον αύλειο χώρο υπάρχουν spolia παλαιοχριστιανικού ναού.

Κατά  τις εκσκαφές αποκαλύφθηκε επίσης χριστιανικό νεκροταφείο με 20 συνημμένους τάφους. Το νεκροταφείο είχε χρησιμοποιηθεί σε 3 περιόδους. Δυτικά του ναού αποκαλύφθηκε αποθηκευτικός χώρος αγροτικών προϊόντων σχετιζόμενος με τον ναό.

Αναλυτικότερες περιγραφές στα:

http://paysanias.blogspot.gr/2013/07/blog-post_21.html

http://www.timiosstavros.gr/enoria/index.php?option=com_content&view=article&id=5&Itemid=59

http://www.timiosstavros.gr/enoria/index.php?option=com_content&view=article&id=23&Itemid=60

Υστερορρωμαϊκό κτίσμα Σταυρού.

Κατά την διαπλάτυνση της Λεωφ. Μεσογείων το 2001 εντοπίσθηκε στη συμβολή της λεωφόρου με την οδό της Αγίας Θέλκας κτίσμα υστερορρωμαϊκής εποχής που κρίθηκε αξιόλογο ώστε να μετακινηθεί σε παρακείμενη θέση.

Κατά μια άποψη το κτίσμα αποτελεί τη βάση ορθογώνιου οχυρωματικού πύργου ενώ κατά μια άλλη προοριζόταν για δεξαμενή που δεν αποπερατώθηκε ποτέ. Με την πρώτη άποψη συνηγορεί και η χρονολογία κατασκευής του κτίσματος. Ειδικότερα η χρονολογία κατασκευής είναι η ίδια με την κατασκευή του Ουαλεριάνειου τείχους των Αθηνών (260 μ.Χ.) εποχή των επιδρομών των Ερούλων.